Wypadki komunikacyjne się zdarzają – niestety. Statystycznie najbardziej niebezpiecznym środkiem transportu są samochody i motocykle. Liczba samochodów poruszających się po polskich drogach rośnie – przez 10 lat zwiększyła się o 36% i wynosi obecnie prawie 26 milionów. W 2018 roku zgłoszono ponad 31,5 tysięcy wypadków drogowych, w których zostało rannych ponad 37 tysięcy osób, a prawie 3 tysiące zginęło. Wielu ludzi, którzy doznali szkody w wyniku wypadków, dochodzi odszkodowań, jednak nie wszyscy skutecznie. Jak zabrać się za uzyskanie należnego nam odszkodowania i do kogo zwrócić się o pomoc?
Co nam się należy?
Jeśli ucierpieliśmy w wypadku komunikacyjnym lub straciliśmy w nim bliską osobę, trudno myśleć o formalnościach czy pieniądzach, jednak trzeba pamiętać o tym, że należy nam się odszkodowanie i zadośćuczynienie. Wielu z nas posiada polisę na życie czy NWW. Dochodzenie należnego nam odszkodowania z takiej polisy nie jest trudne – wystarczy dostarczyć wszelkie niezbędne dokumenty. Wypłacona kwota jest zależna od sumy ubezpieczenia i z góry ustalona przy podpisywaniu umowy z ubezpieczycielem. Jednak ubezpieczyciele często odmawiają wypłaty świadczenia powołując się na ogólne warunki umowy. Często można skutecznie dochodzić swoich praw w sądzie.
Po wypadku należy pamiętać jednak o tym, że należy nam się również odszkodowanie i zadośćuczynienie od sprawcy wypadku z jego polisy OC. Od ubezpieczyciela możemy dochodzić:
- zwrotu kosztów leczenia, rekonwalescencji i opieki,
- renty alimentacyjnej, renty na zwiększone potrzeby oraz renty wyrównawczej z tytułu niezdolności do pracy,
- odszkodowania za utracony dochód lub pogorszenie sytuacji materialnej po śmierci bliskiego,
- zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,
- zwrotu kosztów pogrzebu,
- odszkodowania za zniszczone w wypadku przedmioty,
- pokrycia kosztów naprawy auta, holowania oraz wynajęcia samochodu zastępczego.
Odszkodowania i zadośćuczynienia można dochodzić przez 3 lata od dnia, w którym dowiemy się, kto jest sprawcą wypadku. Czas ten przedłuża się, gdy poszkodowany był niepełnoletni lub gdy sprawca został skazany wyrokiem karnym. Jeśli sprawca nie jest zidentyfikowany lub zbiegł z miejsca wypadku, odszkodowania można domagać się od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.
Jak dochodzić odszkodowania i zadośćuczynienia?
Przede wszystkim na miejscu wypadku musimy spisać dane jego sprawcy lub wezwać policję. Następnie konieczne jest zebranie pełnej dokumentacji dotyczącej wypadku i stanu zdrowia, które wymagane są przez ubezpieczyciela. Po zgłoszeniu szkody ubezpieczyciel powinien wypłacić odszkodowanie w terminie maksymalnie 90 dni. Wysokość odszkodowania ustala ubezpieczyciel poprzez wydanie decyzji, można zdecydować się również na zawarcie ugody – wtedy jednak zrzekamy się prawa roszczeń w związku z wypadkiem. Niewiele osób wie, że zaproponowana przez ubezpieczyciela kwota odszkodowania jest zaniżona. Jeśli uważamy, że zaproponowano nam zbyt niską kwotę, możemy dochodzić odszkodowania przed sądem.
Dochodzenie odszkodowania i zadośćuczynienia na drodze sądowej
Nawet jeśli przyczyniliśmy się do spowodowania wypadku, to wysokość odszkodowania powinna rekompensować nam poniesione szkody. Ustalane przez ubezpieczycieli kwoty odszkodowań mogą być zaniżone i zwykle nie jesteśmy w stanie ocenić, czy są adekwatne. W takiej sytuacji dobrze jest zwrócić się do specjalistów – adwokatów czy radców prawnych. Mogą oni również pomóc nam wtedy, gdy ubezpieczyciel odmówi wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia. Skorzystanie z usług kancelarii radców prawnych bardzo często się opłaca, ponieważ pozwala na uzyskanie maksymalnej należnej nam kwoty odszkodowania ustalonej nie przez ubezpieczyciela, a przez sąd. Kwota ta jest z reguły kilkukrotnie wyższa od tej wypłaconej dobrowolnie przez ubezpieczyciela.
Jeśli w trudnej sytuacji po wypadku lub utracie bliskiej osoby nie jesteśmy w stanie samodzielnie zająć się formalnościami związanymi z dochodzeniem odszkodowania, dobrym pomysłem jest zwrócenie się do specjalistów, którzy zrobią to za nas. Zwykle uzyskane przez nich kwoty będą też wyższe niż te, które bylibyśmy w stanie uzyskać samodzielnie.
